Prastari izumi nejasni modernoj nauci

Grčka vatra

Vizantijci su od 7. do 12. veka u pomorskim bitkama koristili misterioznu supstancu koja je gorela i u vodi, a mogla je da se ugasi jedino urinom, sirćetom ili peskom. Modernoj nauci nije poznato od čega je ovo oružje napravljeno jer je tehnika izrade bila strogo čuvana tajna koja je na kraju potpuno nestala.

Nelomljivo staklo

Tri drevna zapisa o supstanci poznatoj kao vitrum flexile, ili fleksibilno staklo, nisu dovoljno jasna da bi se utvrdilo da li je nelomljivo staklo zaista postojalo ili ne. O njegovom pronalasku prvi put je pisao Petronije 63. godine, pomenuvši staklara koji je caru Tiberiju predstavo jednu staklenu posudu. Zamolio je cara da mu posudu vrati nazad, a zatim ju je bacio na pod. Posuda se nije razbila već se samo udubila, a staklar ju je ubrzo vratio u prvobitno stanje. U strahu da će plemeniti metali zbog ovog izuma izgubiti vrednost, car Tiberije je naredio da se staklaru odrubi glava, a tehnologija izrade stakla koje se ne lomi otišlo je s njim u grob.

Protivotrov svim otrovima

Veruje se da je takozvani univerzalni protivotrov izumeo kralj Mitridat VI Pontski koji je vladao od 120. do 63. godine pre nove ere, a usavršio ga je lični lekar cara Nerona. Iako je originalna formula izgubljena, drevni istoričari su zabeležili da su neki od sastojaka univerzalnog protivotrova bili opijum, seckana zmija otrovnica, kao i male doze raznih otrova i njihovih protivotrova. Naziv ovog protivotrova svim otrovima bio je mitridatium, koji je ime dobio po svom izumitelju.

Arhimedovi toplotni zraci

Grčki matematičar Arhimed (212. pne) razvio je oružje koje je toplotnim zracima pržilo neprijateljske brodove. Ovo oružje, opisano kao red poliranih bronzanih štitova koji reflektuju sunčeve zrake, pokušala je da reprodukuje ekipa iz emisije Razbijači mitova i kako nije uspela, proglasila ga je mitom, međutim 2005. godine istraživači sa Masačusetskog tehnološkog instituta uspeli su istom metodom da sagore brod u San Francisku, koristeći 2.200 godina staro oružje.

Rimski beton

Ogromne rimske građevine koje traju hiljadama godina svedoče o prednosti rimskog betona nad današnjom tehnikom izrade ovog građevinskog materijala koji pokazuje znake propadanja posle 50 godina. Istraživači su nekoliko godina pokušavali da otkriju tajnu dugovečnosti betona koji se koristio u doba Starog Rima i shvatili da je čarobni sastojak vulkanski pepeo. Treba napomenuti i da je tehnika izrade betona bila izgubljena više od hiljadu godina, ali i da je beton koji danas koristimo, iako kratkovečniji, dosta čvršći i neuporedivo brže se suši od rimskog.

Čelik iz Damaska

U srednjem veku mačevi su se kovali od čelika iz Damaska na Bliskom istoku koji je izrađivan od sirovine iz Azije poznate kao vutz čelik. Do industrijske revolucije nije bilo moguće napraviti čelik približne jačine, a tajna njegove izrade otkrivena je tek nedavno skeniranjem elektronskim mikroskopima. Čelik iz Damaska se prvi put pojavio oko 300. godine pre nove ere, a tehnologija njegove izrade neobjašnjivo je nestala u 18. veku.

Izvor: kafenisanje.rs